Τέσσερα χρόνια

Τεσσερα χρονια πέρασαν.. θυμαμαι σαν εχθες. Ακομα μου λείπεις αυτο δεν αλλαξε, ποτε δεν θα αλλαξει. Καθε μερα σκεφτομαι αυτα που θελω να σου πω, καθε μερα σου μιλαω και η σιωπη σου ειναι εκκοφαντικη. Ειναι πολλα αυτα που θελω να σου πω, γι' αυτα που φυγαν, για αυτα που ηρθαν, για πραγματα που εχω μεσα μου.. Δεν ερχομαι πια συχνα να σε δω, επαψα να σε νιωθω εκει.. σε νιωθω ομως μεσα στην καρδια μου, και σε κουβαλαω παντα μεσα μου.. λυπαμαι για ολα οσα δεν προλάβαμε να κανουμε, για ολες τις στιγμές που αφησα να περασουν ετσι.. θα θελα να γυρισω τον χρονο πισω να τα ζησω ολα απο την αρχη, να γυρισω στα χρονια που ολα εμοιαζαν τελεια, που ημασταν ολοι ευτυχισμενοι και ειχαμε ονειρα.
Θα ηθελα να σου δωσω εκεινο το ποτηρι νερο που μου ζητησες λιγο πριν φυγεις, να σου πω οτι σε αγαπαω Πατερα, να σε κρατησω να μην φύγεις..
Περασαν τεσσερα χρονια ομως δεν περασε ουτε μια μερα.. σε αγαπαω κ μου λείπεις.. και σε εκεινες λείπεις..